miércoles, 25 de septiembre de 2013

miércoles, 18 de septiembre de 2013

"A Domus Oceani"


O tres de Setembro do ano 1842 encontrouse un fragmento dun pavimento de mosaico, o cal chega ata os nosos días en forma de bosquexos e debuxos realizados no seu momento polos descubridores do achado e que mostraban a cabeza do Dios do Océano. O dono da edificación representou así a súa riqueza. Hoxe o mosaico dálles nome ás ruínas (finais do século III ou principios do IV d.C.) recuperadas nas escavacións dunha casa da rúa Dr. Castro de Lugo. 

As diferentes estancias que se encontran expostas na actualidade corresponderían coa última fase edificatoria entorno a finais do século III d.c. e principios do século IV d.c., podendo advertirse non obstante dúas fases edificatorias, unha de metade do século I d.c. e unha segunda que aproveita só parte das estruturas existentes e que se acometerá a finais do século I ou principios do II d.c.

A planta da vivenda organízase nun eixe disposto de leste a oeste destacando sobre todo a gran sala de recepción ó que segue un patio porticado. A edificación da casa veríase completada no século III d.c., coa inclusión dun Hipocaustum situado ó norte da sala porticada e dous corredores de comunicación da nova sala co oecus. 

Na actualidade, os vestixios foron musealizados in situ e son, canda a muralla, o atractivo turístico da cidade.





Fuente: lvcvsavgvsti.blogspot.com.es










lunes, 9 de septiembre de 2013

"A piscina romana da praza de Santa María"


Ademáis da muralla son numerosos os restos romanos que se conservan na cidade de Lugo: estelas funerarias, numerosas moedas, restos do caldarium, cerámica, a aguia dun estandarte de vexiliarius, lápidas con figura humana, ánforas...

A piscina da praza de Santa María descubriuse en 1960. Pola súa cronoloxía, temática e situación, diferentes autores considérana como un posible baptisterio paleocristián, aínda que parece máis probable que se trate dunha pequena piscina de auga fría, pertencente a un frigidarium dun complexo termal ou dun balneumdoméstico. Tamén se comprobou que a piscina non é unha estrutura illada, senón que formaría parte dun complexo arquitectónico maior.

O estado de conservación da piscina só o coñecemos a través das fotografías e debuxos de 1960. Naquel momento selouse cunha capa de area e trasladáronse ó Museo Provincial os fragmentos de mosaico desprendidos.

Na actualidade exponse a través dun vidro transparente a nivel de rasante. O obxectivo fundamental de expoñela "in situ" é garantir a conservación dos restos arqueolóxicos nas mellores condicións posibles. 




Fuente: www.lugo.es/urban